O PARAFII

Historia wspólnoty pw Matki Bożej Królowej Rodzin rozpoczyna się 3 czerwca 2006 roku, kiedy to przybył JE bp Marian Duś, aby poświęcić Krzyż i plac budowy nowego ośrodka duszpasterskiego. Jego słowa o budowie „Domu Bożego pośród domów ludzkich” zostały przyjęte bardzo radośnie przez dużą grupę parafian wtedy jeszcze Św. Małgorzaty w Łomiankach i Św. Mikołaja w Łomnie. Od tego momentu rozpoczęto starania o uzyskanie warunków zabudowy i pozwolenia na budowę.

W pierwszą niedzielę po Wielkanocy w 2007 roku na placu pod krzyżem rozpoczęto sprawowanie Eucharystii w każdą niedzielę o godz. 16.00 a w okresie jesienno-zimowym o godz. 15.00. Nad miejscem sprawowanej Eucharystii postawiono tymczasowe zadaszenie chroniące od słońca i deszczu.

Starania o pozwolenie na budowę ośrodka duszpasterskiego obejmującego plebanię i kościół zakończono 27 maja 2007 r. W obecności projektantów architektów Elżbiety Dębek i Michała Chmielewskiego oraz wykonawcy – parafianina Tomasza Głowackiego ks. dziekan Marek Kiliszek wbił pierwszą łopatę w ziemię rozpoczynając budowę. W pierwszej kolejności postanowiono wybudować dom parafialny mieszczący na parterze kaplicę a na piętrze część mieszkalną i sale spotkań. Do tej kaplicy przybył Jego Ekscelencja Kazimierz Nycz 1 marca 2008 roku i dokonał jej poświęcenia równocześnie erygując prawie-parafię obejmującą Dziekanów Leśny wydzielony w parafii Św. Małgorzaty i Sadową wydzieloną z parafii Św. Mikołaja w Łomnie.

Granice parafiiGranice parafii

W związku z prowadzonymi sprawami sądowymi podważającymi ważność decyzji Burmistrza Łomianek o wydanie warunków zabudowy i decyzji Starosty warszawskiego zachodniego o wydanie pozwolenia na budowę w Samorządowym Kolegium Odwoławczym i Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym liturgia powróciła do kaplicy pod Krzyżem. Tam też w maju 2008 roku, po odpowiednim jej wykończeniu przez rodziców, ich dzieci przystąpiły do I Komunii Świętej. Kaplica ta, pierwotnie postawiona jako tymczasowe zadaszenie, dwukrotnie powiększana, ocieplona i wykończona wewnątrz, służyła naszej wspólnocie do 23 XII 2012 r. W niej tutejsze dzieci były chrzczone, przystępowały do sakramentu pokuty i Eucharystii, młodzież przyjmowała sakrament bierzmowania, dorośli wobec Boga i zgromadzonych gości zawierali związki małżeńskie. Z niej również na miejsce ziemskiego spoczynku byli odprowadzania parafianie, którzy nie doczekali wybudowania kościoła. Trzeba wspomnieć również o tragicznym wydarzeniu, jakim był pożar przy budowie domu parafialnego. Zginął w nim parafianin, Wiesław Zieliński, pilnujący terenu budowy wobec pojawiających się aktów kradzieży materiałów budowlanych i narzędzi.

W maju 2009 r przystąpiono do budowy fundamentów kościoła. Prace przy nich jak i przy budowie całego kościoła prowadziła grupa parafian pod kierownictwem panów Stanisława Kordka i Cezarego Harona. Aktywnie przez cały czas budowy uczestniczyli w niej wolontariusze z parafii i z poza niej. W kwietniu 2010 r przystąpiono do budowania ścian kościoła w które 26 V 2010 r., w święto patronalne wspólnoty Matki Bożej Królowej Rodzin, Jego Eminencja Kazimierz Kardynał Nycz wmurował kamień węgielny pobłogosławiony przez papieża Benedykta XVI podczas Jego pielgrzymki do Polski. Prace budowlane przy kościele zakończono na wiosnę 2012 r. rozpoczynając wyposażanie go w urządzenia niezbędne do uzyskania pozwolenia na częściowe użytkowanie. W dniu 23 XII 2012 po raz ostatni została odprawiona Msza święta w kaplicy o godz. 11.30 i po niej parafianie przenieśli jej wyposażenie do kościoła. W Uroczystość Bożego Narodzenia podczas Mszy Świętej o północy – w czasie Pasterki – licznie zgromadzeni parafianie i przybyli goście radowali się z pamiątki przyjścia Jezusa na Ziemię, otworzenia długo oczekiwanego kościoła i powiększenia parafii o Dziekanów Bajkowy.

SKŁAD PARAFIALNEJ RADY DUSZPASTERSKIEJ

  1. Proboszcz ks. Sławomir HERMANOWICZ – Przewodniczący Rady
  2. Małgorzata BOGDANIUK – Wiceprzewodnicząca Rady (Pielgrzymki)
  3. Joanna KROCZAK – Sekretarz Rady (Katechizacja)
  4. Piotr WYSZYŃSKI – Organista (Parafialne zespoły muzyczne, śpiew)
  5. Blanka BRZOZOWSKA (Warsztaty dla dzieci)
  6. Marcin CAŁKA (Organizacja wystaw)
  7. Joanna GIEMZA-BIELECKA (Kawiarenka parafialna)
  8. Jerzy GREGORCZYK (Rycerze Kolumba)
  9. Regina KLEJNOWSKA (Wspólnota Żywego Różańca)
  10. Anna REGULSKA (Wspólnota Krwi Chrystusa)
  11. Magdalena ROSTWOROWSKA (Warsztaty dla dorosłych)
  12. Andrzej WITKOWSKI (Kościół domowy)
  13. Michał WITKOWSKI (Przewodniczący Parafialnej Rady Młodzieżowej)
  14. Agnieszka WITKOWSKA-SUSKA (Bielanki)

SKŁAD PARAFIALNEJ RADY MŁODZIEŻOWEJ

  1. Proboszcz ks. Sławomir HERMANOWICZ – Przewodniczący Rady
  2. Michał WITKOWSKI – Wiceprzewodniczący Rady (Sport)
  3. Nikola KORZEB – Sekretarz Rady
  4. Justyna BODZOŃ (Schola)
  5. Witold BOGDANIUK (Wyjazdy)
  6. Adam KSIĄŻEK (Młodzieżowa Grupa Rycerzy Kolumba)
  7. Karolina KSIĄŻEK (Bielanki)
  8. Olaf POSTEK (Ministranci)
  9. Wiktoria SUSKA (Bielanki)
  10. Zofia SZCZUREK (Skautki Europy)
  11. Natalia WITKOWSKA (Teen Up)

Parafia (z łac. parochia), probostwo – podstawowa jednostka organizacyjna Kościoła katolickiego i wielu innych wyznań chrześcijańskich. Według koncepcji teologicznych to przede wszystkim określona wspólnota wiernych. Zwierzchnikiem parafii jest proboszcz, któremu mogą pomagać inni księża wikariusze, oraz kapelani czy rezydenci. Centralnym ośrodkiem życia parafii jest kościół parafialny (farny).

Powstanie instytucji parafii wiąże się z rozprzestrzenieniem chrześcijaństwa na tereny wiejskie. Ostatecznie znaczenie i rolę parafii określił Sobór laterański IV w 1215. W średniowiecznej Polsce parafie obejmowały kilka lub kilkanaście wsi. Były one powiązane z własnością ziemską: właściciel, zazwyczaj świecki, utrzymywał patronat nad kościołami, co dawało mu prawo przedstawiania kandydata na plebanię (od XII w. proboszcza określano terminem "pleban" (z łac. plebanus). Wierni w parafiach byli zobowiązani do ponoszenia różnych świadczeń, jak dziesięcina czy świętopietrze. W parafiach powstawały czasem konfraternie wiernych, zajmujące się dobroczynnością, pokutą i modlitwą, a nawet zarządzaniem majątkiem parafii (tzw. warsztaty).

W średniowieczu parafie wypełniały wielorakie funkcje. W Polsce od XIII w. przy zamożniejszych parafiach zaczęły powstawać podstawowe szkoły parafialne, a w miastach także szpitale. W wielu krajach parafie były też traktowane jako najniższy szczebel administracji państwowej (w Polsce podział na parafie wyrugował wcześniejszy podział administracyjny na opola). Szacuje się, że w 1200 w dzisiejszych granicach Polski istniało już ok. 1000 parafii. 300 lat później było ich już niemal sześciokrotnie więcej, a ok. 1772 4700. Według pallotyńskiego Instytutu Statystyki Kościoła Katolickiego w poł. 2003 w Polsce istniało ok. 10 050 parafii katolickich (w tym parafie zakonne). W roku 2006 ilość parafii wzrosła - wg spisu pod redakcją naukową ks. Witolda Zdaniewicza SAC, ks. Sławomira Zaręby i Roberta Stępisiewicza - do 10 162; w parafiach tych działa 29 490 kapłanów, w tym 5 674 zakonników.

Poza świętami obchodzonymi przez cały Kościół Katolicki bardzo ważnym wydarzeniem w parafii jest uroczystość odpustowa obchodzona w dniu wspomnienia jej patrona, lub w najbliższą niedzielę po tym dniu. Liczba odpustów parafialnych nie jest stała. W niektórych parafiach jest tylko jedna taka uroczystość w ciągu roku, w innych zdarza się nawet kilka odpustów parafialnych. Uczestnictwo w tej uroczystości wiąże się z uzyskaniem odpustu zupełnego

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Parafia