Parafia Matki Bożej
Królowej Rodzin
w Dziekanowie
Leśnym

Przeżywamy dziś w Kościele Polskim XVIII Dzień Papieski pod hasłem „Promieniowanie ojcostwa”. Pragniemy wyrazić wdzięczność wszystkim ojcom, którzy gorliwie realizują trud wychowania swych dzieci, objawiając im tym samym Ojcostwo Boga. Jesteście przykładem i inspiracją dla tych, którzy poszukują wzorów do naśladowania. W trud wychowania młodego pokolenia Polaków włącza się już od osiemnastu lat Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Stypendia wypłacane blisko dwóm tysiącom uczniów i studentów z całej Polski pozwalają im rozwijać swoje dary i talenty. Dziś, podczas kwesty przy wyjściu z kościoła możemy wesprzeć materialnie ten wyjątkowy, konsekwentnie budowany przez nas wszystkich pomnik wdzięczności św. Janowi Pawłowi II. Wierzymy, że stypendyści będą w przyszłości świadkami wartości duchowych, rodzinnych i patriotycznych w duchu nauczania Papieża Polaka. Za każdy dar z serca Bóg zapłać.

Pan Bóg nie chciał, żeby człowiek był sam. Dał nam siebie nawzajem, abyśmy wypełniając przykazanie miłości, żyli w Bożej obecności – nawet wtedy, kiedy w codzienności widzimy wady innych, albo czyjeś zachowanie nas denerwuje. Eucharystia jest tym szczególnym czasem, kiedy możemy prosić dobrego Boga o przebaczenie przewinień względem innych i o umocnienie naszej miłości wzajemnej.

Bóg nas stworzył i kocha każdego z nas jako swoje dzieci. I to jest prawda. Prawdą jest również to, że stajemy przed ołtarzem i oddajemy Bogu chwałę jako ludzie grzeszni. Droga do szczęścia wiecznego, a także szczęścia tu, na ziemi, wiedzie przez uznanie Bożej miłości i dobroci oraz swojej słabości i grzechu. Niech udział w Mszy św. uzdalnia nas do życia w prawdzie.

Uczniowie posprzeczali się, kto z nich jest największy. A Jezus im powiedział: „Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich”. Nie pieniądze, nie władza, nie zajmowana pozycja w społeczeństwie czyni człowieka wielkim, lecz postawa służby względem drugiego człowieka w prostocie serca. Czyli po prostu realizacja przykazania miłości. Czy do takiej wielkości dążymy?

Jezus zadaje dziś pytanie, które jest skierowane do każdego z nas: „Za kogo Mnie uważacie?”. Może odpowiedź wydaje się oczywista, bo przecież Jezus to Zbawiciel, Mesjasz, Bóg. Czy jednak nasze serce przyjmuje tę prawdę? Kim tak naprawdę jest dla nas Jezus? Czy jest dla nas kimś ważnym? Zobaczmy, na ile jest obecny w naszej w codzienności, jak często zwracamy się do Niego? Możemy powiedzieć, że wierzymy, ale to nasze czyny pokazują, jaka jest nasza wiara.

Zapoznaj się z ciekawą ofertą Katolickiego Centrum Kultury "Dobre miejsce"